در دهه‌های اخیر، حفاظت از باغ‌ها و مزارع موجود در برابر توسعه سریع شهری یکی از چالش‌های اصلی شهرداری‌ها، به‌ویژه در شهرهای بزرگ کشور، بوده است. طرح‌های توسعه شهری همچون طرح‌های جامع و تفصیلی، که غالباً رویکرد توسعه‌گرا دارند، از طریق ضوابط شهرسازی موفق به حفظ این فضاها نشده‌اند. در این طرح که در مقیاس راهبردی و در وسعتی حدود ۷۰۰ کیلومتر مربع انجام شد، برای نخستین بار، مطالعات پایه محیط‌ زیست، طراحی محیطی و معماری منظر با استفاده از تحلیل تصاویر و نقشه‌های ماهواره‌ای مبنای تصمیم‌گیری قرار گرفت. سایر تخصص‌ها نیز مطالعات خود را بر اساس این چارچوب هماهنگ کرده و در نهایت، طرح نهایی و ضوابط مربوطه تهیه شد. در این مطالعات، شهر تهران از نظر شرایط شهری و محیطی به ۹ پهنه اصلی تقسیم گردید که هر کدام شامل زیرپهنه‌هایی متناسب با ویژگی‌های خاص خود هستند.